Boerenkool is een superfood. Tot vorige week wist ik dat niet. Nou had ik al wel ontdekt dat het, op de juiste manier klaargemaakt, heel lekker is als stamppot. Maar na het ontdekken van boerenkool als superfood, ben ik op zoek gegaan naar nog meer recepten. En, naar nog meer informatie over deze groenten.
Er was ontzettend veel informatie die ik snel kan samenvatten in: Boerenkool is echt super gezond. Dit plaatje zegt het allemaal:
Boerenkool, super gezond
We zijn net terug van een geweldige skivakantie. Veel sneeuw, skiën en familiefun en een flinke dosis inspiratie ‘bergeten’. Degelijk, smaakvol eten zonder pretenties. Ieder jaar weer verbazen we ons over de verrassende eenvoud en smaak van het eten op de piste. Natuurlijk speelt beleving hierbij een rol, maar dit jaar heb ik toch een lijstje gemaakt van must try’s voor thuis. En met stip bovenaan het lijstje stond de koolsalade. Continue reading
Ik heb het zo vaak gehoord: Ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag. En: Sla nooit je ontbijt over. Als jonge puber deed ik dat laatste (te) vaak. Er was gewoon geen ontbijt wat me aanstond. En mijn moeder haalde van alles in huis, ter ontbijtmotivatie. Er was drinkontbijt, 34 soorten muesli, cruesli en cereal, vers fruit, verschillende broodsoorten en beleg in alle soorten en maten. Toen ik op mijn 17e uit huis ging bestond mijn ontbijt voornamelijk uit koffie en een croissant. Toen ik op mijn 18e in Ierland ging studeren had ik genoeg aan de geur van het Ierse ontbijt wat ik moest serveren (in het hotel waar ik werkte) en toen ik op mijn 21e in Spanje woonde, dacht ik het perfecte ontbijt gevonden te hebben in de mierzoete churros met chocolade (en een kop espresso on the side). Maar met geen enkel ontbijt duurde de relatie langer dan een week of 6.
Tot twee jaar geleden. Ik ontdekte dat brood voor mij weinig goed deed en begon te ontbijten met biogarde en vers fruit. Omdat ik hiermee om 11.00 uur alweer honger had ik de biogarde na een paar weken vervangen door biogarde kwark, een stuk voller en vetter dan het magere zusje. Om het tot iets na 12.00 uur op dit ontbijt vol te kunnen houden ben ik vanalles toe gaan voegen: chia zaad, gebroken lijnzaad, heel lijnzaad, zonnebloempitten, amandelen, goji bessen (deze heb ik maar kort gebruikt omdat ik de smaak echt niet lekker vindt). En mijn ontbijt zag er in die periode ongeveer zo uit:
Ondanks het grote succes van dit ontbijt, heb ik de magic formula toch weer aangepast deze week. De kwark was ik redelijk zat, zeker in combinatie met het fruit van nu (appels, peren en heel soms banaan). Fruit als ananas, granaatappel, kiwi en citrusvruchten gaan nu eenmaal niet lekker samen met kwark. De kwark heb ik nu vervangen door lijnzaadolie en de rest van de ingrediënten is gelijk gebleven. En ondanks dat mijn ontbijt er misschien niet meer zo smakelijk uitziet als voorheen (zelf vind ik het er nogal uitzien alsof het al ), bevalt dit mij beter dan elk ander ontbijt wat ik ooit eerder heb gehad:
Ontbijt van fruit, zaden en noten
Door de lijnzaad olie wordt het niet droog en het geeft ook een hele lekkere smaak aan het fruit (in dit geval appel en peer). Ik gebruik in bovenstaand voorbeeld 1 appel en 1 peer en hier kan ik makkelijk tot de lunch op vooruit (oké, ik drink nog een groot glas vers geperste sap en een groot glas thee). Het ziet er misschien anders uit, maar dit ontbijt is echt het proberen waard. Een goed begin, is het halve werk.
Guilty pleasures… is ook zoiets. Ik heb zo’n hekel aan dat woord. En toch zijn beide termen de beste om te omschrijven wat ik morgen ga eten. Ondanks de geplande weekboodschappen, eindeloos nog uit te proberen recepten en verse groenten in mijn koelkast heb ik besloten morgen NIET te koken. De nasi met garnalen verdwijnt van het menu en maakt plaats voor THE REAL DEAL. FASTFOOD. En wel de beste in zijn soort.
In Amstelveen zit een kleine toko. In het Augustinuspark. Toko Pasar Baroe. Nu heb ik toevallig het geluk dat mijn oma hier niet ver vandaan woont, dus ik kan een bezoek aan deze toko altijd met een bezoek aan de meest favoriete vrouw in mijn leven combineren. Bij Toko Pasar Baroe hebben ze namelijk niet alleen de meest lekkere nasi goreng, maar ook de kipgerechten (ja echt alle kipgerechten) rendang, lempers, home made sambal, risolles en pasteitjes worden standaard door mij afgenomen. Dat is als ik alleen ben. Als mijn kinderen mee zijn dan komen daar altijd nog spekkoek, kroepoek en gehaktballetjes bij.
Lemper bij Pasar Baroe
Ik ben de trotse eigenaar van een pasta machine. En niet zomaar een pasta machine maar een Mercato Atlas 150. Ondanks dat pasta prima te maken is zonder pastamachine, maak ik het veel vaker nu ik dit apparaat heb. Het is gewoon nog veel leuker om het hiermee te doen!
Omdat ik vaak vragen krijg over het maken van pasta heb ik gewacht met deze blog. Ik heb nooit problemen gehad met het maken van pasta, maar veel mensen om mij heen wel. Ik krijg vragen over verhouding van ingrediënten, kooktijden en temperatuur. Laatst vuurde weer iemand een aantal vragen op me af toen ik vertelde dat ik mijn pasta toch het liefst zelf gemaakt had. En al snel kwam ik erachter waar de schoen wrikt. Cruciaal: zorg voor de juiste meel. Farina di grano tenero. Ofwel bloem typo 00. Een eventuele variant die je kan gebruiken is semola di grano duro (durummeel). Als ik in Italie of Oostenrijk ben loop ik altijd een grote supermarkt binnen om daar vervolgens met een heel arsenaal aan meelsoorten weer naar buiten te lopen. De supermarkten in Nederland hebben helaas een zeer beperkt aanbod, maar in Italie en Oostenrijk kan je je helemaal te buiten gaan in de verschillende meelsoorten om hier verschillende dingen mee uit te proberen (brood bakken, pasta maken, pizza maken).
Home made pasta
Ik gebruik het liefst Farina di grano tenero (bloem type 00). Dit is zeer fijn en zacht meel wat zeer weinig gluten bevat. Om de gluten in het meel te ontwikkelen moet je het behoorlijk kneden, duwen en trekken alvorens het door de pastamachine te bewerken.
Durummeel bevat van zichzelf al veel meer gluten waardoor het kneden minder hard nodig is.
Gebruik per 100 gram bloem 1 ei, voor vier personen gebruik ik 300 gram bloem en 3 eieren, en dat is ruim genoeg. Continue reading
Vroeger was ik gek op toetjes. Maar op één of andere manier is deze gang bij ons thuis vaak nog exclusief voor de kinderen. Na de kerst besloot ik de traditie van altijd een nagerecht weer op te pakken. Maar ik was er te lang uit, wat moest ik maken. Daarbij had ik weinig in huis. Geen ei bijvoorbeeld, wat ik veel desserts toch een essentieel ingrediënt is… Ik moest het dus doen met wat ik wel had. En het resultaat was superlekker!
De crumble heb ik opgebouwd uit drie delen: amandelspijs (of iets wat daarvoor door kan gaan), appel, en kruimeldeeg.
Het amandelspijs heb ik gemaakt door amandelen te malen in de vijzel (of koffiebonen maalmachine schijnt hiervoor ideaal te zijn, maar ik heb deze helaas niet). Daarna heb ik de gemalen amandelen gemend met het sap van een halve citroen. Officieel moet dit een dag liggen, maar ik heb het ingerold in folie in de koelkast gelegd totdat ik het nodig had.
De appel (1 voor 3 kleine taartjes) heb ik in kleine stukjes gesneden, hier heb ik de schil van de halve citroen een beetje overheen geraspt. Zelf houdt ik niet zo van zoet, maar je zou hier wat suiker door heen kunnen mengen om het wat zoeter te maken.
Het kruimeldeeg bestaat uit roomboter, suiker en bloem. Dit kneden met de vingertoppen tot er een kruimeldeeg ontstaat.
Ik heb de taartjes gemaakt in soufflé bakjes. Ik heb over de appels nog een beetje verwarmde abrikozenjam aangebracht, maar zonder kan het ook heel goed. Allemaal een kwestie van smaak. Vervolgens de bakjes ongeveer 20 minuten bij 200 graden in de oven en het dessert is klaar.
Omdat ik zo min mogelijk suiker gebruik (voor mij is iets al snel te zoet) wilde de kinderen er wel een dikke klodder verse slagroom bij 
Maar ze hebben er van gesmuld. En ik eindelijk ook weer eens!
Life is short, never forget dessert..