Vorig jaar zomer heb ik een kiemschaaltje gekocht bij Dille en Kamille. Van juli tot en met oktober heb ik vervolgens volop staan kiemen in vensterbank in de keuken. Elke twee dagen probeerde we een andere variant kiem of scheut. Maar toen gingen we op vakantie en daarna kiemde de zaden niet meer zo goed. Tot vandaag. Vorige week begon de zon weer flink door mijn keukenraam te schijnen. Ik heb gelijk het kiemschaaltje goed schoongemaakt en ben weer gaan kiemen. Taugé, alfalfa en, tuinkers stonden op het menu. Ik doe het door salades, op een boterham of cracker (eerst beleg ik die met Hoemoes, Baba Anoesch of gewoon kaas en dan strooi ik de kiemen er rijkelijk overheen), op soepen of bij een omelet als garnering. Continue reading
Category: Tussendoor
Chai tea, a good idea.
I’m a sucker for Chai. Sinds ik tien jaar geleden een reis door Nepal maakte en voor het eerst een Chai Latte dronk, ben ik op zoek naar het recept van deze thee.
Zelf chai maken is een eindeloze zoektocht naar de juiste ingrediënten en dosering…
De heerlijk geurende, grote mokken met geurige kruiden en zachte melk zijn voor mij zo onweerstaanbaar, dat ik vaak in mijn herinneringen graaf om de exacte samenstelling te achterhalen. Niet zoals bij Starbucks (die is te zoet), niet zoals de yogi tea (teveel gember) en mijn eigen kruidencombinaties lijken altijd net iets te ‘scherp’. Al tien jaar lang moet ik steeds dieper in mijn geheugen graven om de herinnering aan specifieke geuren, kleuren en smaken aan te kunnen boren. Eens in de zoveel tijd transformeer ik weer tot Eucalipta en sta ik met allerlei geurige kruiden (kardemom, gember, kruidnagel, kaneel, venkel) te roeren in een grote pan met een teleurstellend resultaat. Continue reading
Instant dessert: appelcrumble
Vroeger was ik gek op toetjes. Maar op één of andere manier is deze gang bij ons thuis vaak nog exclusief voor de kinderen. Na de kerst besloot ik de traditie van altijd een nagerecht weer op te pakken. Maar ik was er te lang uit, wat moest ik maken. Daarbij had ik weinig in huis. Geen ei bijvoorbeeld, wat ik veel desserts toch een essentieel ingrediënt is… Ik moest het dus doen met wat ik wel had. En het resultaat was superlekker!
De crumble heb ik opgebouwd uit drie delen: amandelspijs (of iets wat daarvoor door kan gaan), appel, en kruimeldeeg.
Het amandelspijs heb ik gemaakt door amandelen te malen in de vijzel (of koffiebonen maalmachine schijnt hiervoor ideaal te zijn, maar ik heb deze helaas niet). Daarna heb ik de gemalen amandelen gemend met het sap van een halve citroen. Officieel moet dit een dag liggen, maar ik heb het ingerold in folie in de koelkast gelegd totdat ik het nodig had.
De appel (1 voor 3 kleine taartjes) heb ik in kleine stukjes gesneden, hier heb ik de schil van de halve citroen een beetje overheen geraspt. Zelf houdt ik niet zo van zoet, maar je zou hier wat suiker door heen kunnen mengen om het wat zoeter te maken.
Het kruimeldeeg bestaat uit roomboter, suiker en bloem. Dit kneden met de vingertoppen tot er een kruimeldeeg ontstaat.
Ik heb de taartjes gemaakt in soufflé bakjes. Ik heb over de appels nog een beetje verwarmde abrikozenjam aangebracht, maar zonder kan het ook heel goed. Allemaal een kwestie van smaak. Vervolgens de bakjes ongeveer 20 minuten bij 200 graden in de oven en het dessert is klaar.
Omdat ik zo min mogelijk suiker gebruik (voor mij is iets al snel te zoet) wilde de kinderen er wel een dikke klodder verse slagroom bij 
Maar ze hebben er van gesmuld. En ik eindelijk ook weer eens!
Life is short, never forget dessert..
Pesto Guacamole
pesto guacemole brood
Ik hou van pesto. En ik hou van Guacamole. Met altijd een basilicum plantje in de vensterbank en altijd avocado’s op de fruitschaal zijn beide dan ook altijd binnen handbereik. Als ik voor lunch echt zin heb in brood, dan beleg ik meestal een spelt boterham royaal met één van deze twee. Maar gister had ik behoefte aan wat anders, wat nieuws, maar toch de smaak van pesto. Of guacamole. En vandaar deze combi. Het beviel zo goed, dat ik hem vandaag met jullie wil delen. Continue reading