Ohlala! Het was het eerste gesproken woord van mijn toen 1 jarige zoon. Ohlala. Wijzend. Zijn kleine vingertje priemde omhoog. Ik keek hem niet begrijpend aan. Ik zag hem zijn uiterste best doen om de klanken te kunnen produceren. Ohlala! Ik volgde zijn vingertje, zijn blik gefocust op iets achter mij.Ik draaide me om en ja hoor, daar lagen ze, chocolaatjes. Mijn kleine draak zag mijn blik op de chocola en riep enthousiast Ohlala, ohlala! Ik kon alleen maar lachen, en hem wat van de chocola geven. Een kind van z’n moeder, wat al sinds zijn eigen prille ontstaan gevoed was met vloeibare chocoladeresten via een navelstreng. Ruim vier jaar verder wordt er hier in huis nog steeds dagelijks om chocola gevraagd. Helaas niet meer zo schattig en aandoenlijk als in de ohlala-fase maar vaak een stuk duidelijker en soms zelfs dwingender. “Mama, ik heb nog helemaal geen chocola gehad vandaag.” Continue reading
Tag: chocola
Chocoa festival
Ik eet kilo’s chocolade. Mijn eerste full time baan ooit was bij de Bijenkorf. In de bakkerij ben ik ingewijd in alle
geheimen die chocolade tot die tijd voor mij kende. De bakker van de Bijenkorf is mijn persoonlijke held als het gaat om chocolade. Ik heb in drie jaar tijd bij de Bijenkorf meer chocolade gegeten dan in mijn verdere hele leven. En sindsdien ben ik verslaafd aan chocolade. Niet aan gewone chocolade. Nee. Alleen aan de beste. Bonbons van Marcolini of van Puccini. Chocolade truffels van Huize van Wely. Chocoladetaarten van de Bijenkorf of van Marcolini. Chocolade repen van Valhrona. Continue reading