Iedere ouder kent het wel: je kind wil niet eten. Je kind kan hiervoor 100 redenen hebben, en als jij denkt dat het geen van deze 100 redenen is, dan is er waarschijnlijk reden nummer 101. En jij hebt er als ouder maar mee te dealen. Nou is er wel degelijk een verschil tussen een keer niet willen eten, regelmatig niet willen eten en nooit willen eten. De eerste variant maak ik nog regelmatig mee. De laatste variant hebben we heel lang meegemaakt en de tussenvariant ken ik alleen van vrienden. Een kind wat nooit wil eten, daar is iets mee. Wat, dat kan niemand je vertellen, behalve het kind zelf. Lastig, zeker als het kind in kwestie nog niet kan praten. Maar vertrouw erop zat er een reden is, vind de reden en het probleem kan opgelost worden.
Een belangrijke reden om uit te sluiten bij niet willen eten, zijn de amandelen. Heeft het kind dikke amandelen of is hij vaak ziek, dan kan dit een reden zijn waarom hij niet kan eten. Niet alleen slikt het niet lekker, het eten kan er ook echt anders (en dus onaangenaam) van smaken.
Bij een kind wat algeheel weigert te eten, kunnen zwaardere problemen spelen. Raadpleeg in dit geval altijd een arts.
Een paar belangrijke tips bij kinderen die niet willen eten zijn:
- Ga geen machtsstrijd aan. Dit is zo ontzettend belangrijk. Een strijd om eten zal je als ouder altijd verliezen. Dit was het eerste advies van de arts die onze zoon aan het eten wist te krijgen. Zorg dat het kind zich veilig voelt, en vermijd strijd om eten.
- Regelmaat. Eet op vaste tijden. Hoe serieuzer het probleem met eten, hoe serieuzer de vaste tijden. Zet er desnoods een klok op gelijk. Geen tussendoortjes, ook niet in de vorm van drinken.
- Eet aan tafel. Koppel het eten aan een bepaalde plaats. Bij jonge kinderen is het dan heel duidelijk. Ze weten al snel waar ze aan toe zijn op bepaalde tijden (als je regelmatig eet) en de vaste plaats draagt hieraan bij. Zet ze altijd in een stoel (dus niet op schoot) en neem maximaal 20 minuten de tijd voor het eten. Daarna gaat het eten weer weg.
- Een vast ritueel. Ook een vast ritueel zorgt ervoor dat een kind weet waar hij aan toe is. Kinderen gaan meestal aan rituelen hechten. Laat ze bijvoorbeeld voor het eten even spelen. Als je het eten klaarmaakt, zeg dit dan of (wat ik altijd deed) betrek ze hierbij. Als het eten klaar is, zet je het kind aan tafel, doe je de slap om en kom je erbij zitten met het eten. Als je dit altijd in een vaste volgorde doet, zal er steeds minder weerstand ontstaan.
- Overzichtelijke porties. Geef kleine porties. Prijs het kind als hij zijn bord leeg eet en geef hem de volgende keer maar een klein beetje meer. Dit houdt het overzichtelijk.
- Gezelligheid aan tafel. Eten is leuk. Voor een kind wat moeilijk eet, is eten waarschijnlijk niet zo leuk (meer). Zorg dat het aan tafel zitten een gezellig moment is. De afleiding van de gezelligheid zorgt dat het kind makkelijker eet.
De tips lijken heel streng. En voor een kind met een ernstig eetprobleem, is het ook heel streng. Mijn ervaring is dat het werkt. Ik pas zelf nog steeds de basis toe, maar lang niet meer zo streng. Mijn kinderen zijn ondertussen goede eters, ook als tussendoortjes eten of op onregelmatige tijden. Maar als ik merk dat het eten minder gaat, grijp ik altijd terug op het eeuwenoude wijsheid: rust, reinheid en regelmaat.